Σύφιλη

Σύφιλη

Η σύφιλη είναι πάθηση η οποία οφείλεται στο ωχρό τρεπόνημα και μεταδίδεται κατά την σεξουαλική επαφή. Ως νόσος η σύφιλη διακρίνεται σε πρώιμη και όψιμη έχοντας ώς διαχωριστικό όριο τα δύο πρώτα χρόνια. Η πρώιμη μορφή της σύφιλης είναι μεταδοτική και χαρακτηρίζεται ως πρώιμη διότι εμφανίζεται στην αρχική φάση της ασθένειας περιλαμβάνοντας την πρωτογενή,δευτερογενή και την πρώιμη λανθάνουσα σύφιλη. Η όψιμη σύφιλη χωρίζεται σε όψιμη λανθάνουσα και τριτογενή.

ΠΡΩΤΟΓΕΝΗ ΣΥΦΙΛΗ : Αρχικά, λοιπόν, για να καταλάβει μερικά πράγματα ο αναγνώστης, θα περιγράψουμε την πρωτογενή σύφιλη. Το μικρόβιο μπαίνει στον οργανισμό με σεξουαλική επαφή. Μετά απο 3-4 εβδομάδες εμφανίζεται μια πληγούλα στα γεννητικά όργανα ή και καμιά φορά στο στόμα, τη γλώσσα, ή και σε κάποιο άλλο σημείο του σώματος.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Η πληγή μπορεί να μη εμφανισθεί αν έχουμε πάρει προηγουμένως αντιβιοτικά για κάποια άλλη αιτία. Έτσι μπορεί να περάσουμε στο δεύτερο στάδιο, χωρίς να πάρουμε είδηση. Η πληγή δεν πονάει και είναι σκληρή στο πιάσιμο.
Αν δούμε κάποιο σπυράκι στα γεννητικά μας όργανα να μην προσπαθούμε να το θεραπεύσουμε μόνοι μας με πούδρες, κρέμες ή αντισηπτικά γιατί ακόμα και τίποτα να μη του κάνουμε, η πληγή σε 2-4 εβδομάδες φεύγει από μόνη της, που σημαίνει ότι εμείς νομίζοντας ότι έφυγε η πληγή με τα φάρμακα που χρησιμοποιήσαμε, ησυχάζουμε ότι θεραπευτήκαμε, ενώ η αρρώστια μέσα μας προχωράει.

Γι’ αυτό, αν δούμε μια πληγή στα γεννητικά μας όργανα, επισκεπτόμαστε αμέσως τον ειδικό γιατρό. Επίσης, αυτή η πληγούλα, συνήθως, συνοδεύεται από ένα πρήξιμο από τη μια μεριά των αδένων, δίπλα στα γεννητικά μας όργανα, εκεί που λαϊκά τις λέμε «ελιές». Χαρακτηριστικό είναι ότι οι «ελιές» αυτές απλώς είναι πρησμένες, δεν είναι ούτε ερεθισμένες, ούτε πονάνε και συνήθως, μένουν πρησμένες ακόμη και όταν υποχωρεί η πληγούλα.

ΔΕΥΤΕΡΟΓΕΝΗ ΣΥΦΙΛΗ Σ’ αυτή τη φάση πια το μικρόβιο, δηλαδή η «ωχρά σπειροχαίτη», όπως λέγεται έχει μπει στον οργανισμό. Έτσι, λοιπόν, μπορούμε να παρατηρήσουμε εκδηλώσεις από ολόκληρο τον οργανισμό. Εκείνο επίσης που έχει σημασία είναι ότι μπορούμε να ανιχνεύσουμε την αρρώστια στο αίμα. Πρέπει εδώ να προσεχτεί κάτι, μόνο μετά από 20- 25 μέρες από τη μέρα που βγήκε η πληγούλα μπορούμε να κάνουμε εξέταση στο αίμα και να βρούμε την αρρώστια.

Πρέπει ακόμα να σημειωθεί ότι και στο πρώτο στάδιο όταν έχουμε την πληγούλα, πάλι μπορούμε να κάνουμε μία εξέταση τοπικά πάνω στην πληγή για να βρούμε το μικρόβιο. Πολλές φορές, όμως είναι πιθανό η εξέταση αυτή να βγει αρνητική, μολονότι έχουμε σύφιλη. Γι’ αυτό μόνο η εξέταση αίματος είναι εκείνη που σίγουρα θα μας δείξει τη διάγνωση.