09 Nov Εκδόσεις
Ξεκινώντας να γράψω αυτό το βιβλίο, ένιωσα την επιθυμία να μην δώσω άλλο ένα στεγνό ιατρικό βιβλίο. Αναλογίστηκα όλα τα αντίστοιχα βιβλία του είδους που είναι διαθέσιμα σε βιβλιοπωλεία και βιβλιοθήκες. Πολλά από αυτά ιδιαίτερα αξιόλογα αλλά γραμμένα σε γλώσσα εξειδικευμένη και ιατρική τα οποία απευθύνονται σε ειδικούς∙ δυσπρόσιτα και δύσχρηστα για την ενημέρωση του μη ειδικού. Κατά τη διάρκεια της συγγραφής είχα κατά νου πολλούς από τους ασθενείς που έρχονται στο ιατρείο κατατρομαγμένοι, νομίζοντας ότι έχουν κάτι σοβαρό, επειδή εμφανίστηκε ένα σπυράκι και προσπάθησαν να το ερμηνεύσουν αναζητώντας πληροφορίες στο διαδίκτυο. Το διαδίκτυο έφερε αναμφισβήτητα επανάσταση στην επικοινωνία και επέτρεψε την μετάδοση απίστευτα μεγάλης ποσότητας πληροφοριών. Ενώ συνέβαλλε έτσι σημαντικά στην μετάδοση της γνώσης, πολλές φορές αποτελεί πηγή παραπληροφόρησης και σύγχυσης. Είναι πολύ συχνό το φαινόμενο να φθάνει κανείς σε εντελώς αυθαίρετα συμπεράσματα και διαγνώσεις από την ταύτιση ορισμένων συμπτωμάτων για τα οποία «διάβασε στο ίντερνετ». Οι πρόχειρες και αστήρικτες αυτές διαγνώσεις πιο πολύ τρομάζουν παρά βοηθούν τον άνθρωπο να καταλάβει τι έχει. Για αυτό ακριβώς το λόγο θέλησα να απευθυνθώ σε όλους τους εκείνους που δεν έχουν απολύτως καμιά σχέση με την ιατρική επιστήμη αλλά χρειάζεται σε μια δεδομένη στιγμή της ζωής τους να αντιμετωπίσουν ένα ιατρικό πρόβλημα.Με οδηγό, λοιπόν, την όσο το δυνατό καλύτερη ενημέρωση, φτάνουμε τελικά στον αντικειμενικό μας στόχο, που είναι η προστασία από τα αφροδίσια νοσήματα. Το σύγγραμμα αυτό αποτελεί συγχρόνως έναν οδηγό στην προληπτική ιατρική. Τις περισσότερες φορές όμως θα μπορούσαν να αποφευχθούν μέσα από την πρόληψη. Η προληπτική ιατρική είναι το μυστικό που μας προσφέρει τη δυνατότητα να προστατεύουμε το πολυτιμότερο αγαθό, την υγεία μας, στον υψηλότερο βαθμό. Είναι ακριβώς, όπως αυτό που λένε οι μεγάλοι δάσκαλοι της πολεμικής τέχνης: «Η πραγματική νίκη σε μια μάχη είναι να αποτρέψεις τη μάχη».
Με την εξιστόρηση πραγματικών γεγονότων από περιστατικά που έχουμε αντιμετωπίσει, πλουτίζουμε τη γνώση των αναγνωστών. Παράλληλα παραθέτουμε συμβουλές για όσους αντιμετωπίζουν κάποιο αφροδίσιο νόσημα , ως προς το τι να κάνουν στις δύσκολες στιγμές, πώς να αποφεύγουν τα λάθη, πώς να καταλαβαίνουν κάτι που βλέπουν. Και ακόμα περισσότερο πώς να αντιμετωπίζουν ένα πρόβλημα που θα τους παρουσιαστεί, χωρίς προκαταλήψεις, προλήψεις ή συμβουλές από άσχετα άτομα.
Με την ελπίδα ότι δίνοντας τη σωστή καθοδήγηση, πετυχαίνουμε τον αντικειμενικό μας σκοπό, που είναι, όπως σημειώσαμε, η πρόληψη της νόσου και η διαφύλαξη της υγείας, θέτουμε σε κυκλοφορία το βιβλίο αυτό.
Τα κονδυλώματα HPV είναι η συχνότερη σεξουαλικώς μεταδιδόμενη πάθηση η οποία οφείλεται στον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων.Είναι νόσος η οποία προσβάλλει τα γεννητικά όργανα του άνδρα και της γυναίκας καθώς και τη περιοχή του πρωκτού. Τα κονδυλώματα θυμίζουν συνήθως στο γυμνό μάτι κουνουπίδι σε μικρογραφία ή ελιά που μπορεί το χρώμα τους να είναι άσπρο,ρόδινο ακόμα και καφέ. Ο χρόνος επώασης της νόσου είναι απο λίγες εβδομάδες έως και 2 χρόνια.Στον άνδρα τα κονδυλώματα μπορεί να εμφανιστούν και ενδοουρηθρικά (έξω στόμιο της ουρήθρας). Τα κονδύλώματα είναι νόσος η οποία εμφανίζει υποτροπές. Άτομα που έχουν ενεργή σεξουαλική ζωή κινδυνεύουν να μολυνθούν από ογκογόνους τύπους (16 – 18) του ιού οι οποίοι μπορεί να προκαλέσουν ενδοεπιθηλιακή νεοπλασία. Σε ορισμένες περιπτώσεις τα κονδυλώματα μπορεί να εντοπιστούν ενδοπρωκτικά και σε αυτή τη περίπτωση θα πρέπει ο ασθενής να υποβάλλεται σε πρωκτοσκόπηση.Τα κονδυλώματα στη γυναίκα μπορεί να εμφανιστούν στο αιδοίο,στη κλειτορίδα,στο κόλπο καθώς και στο πρωκτό. ΠΡΟΣΟΧΗ: Τα κονδυλώματα είναι πάθηση που μπορεί να εμφανιστεί και χωρίς να υπάρχει σεξουαλική επαφή. Βεβαίως είναι δυνατό να μεταδοθούν σε σεξουαλικό μας σύντροφο από τη στιγμή που τα έχει παρουσιάσει ο ένας από τους δύο. ΑΙΤΙΑ: Τα κονδυλώματα HPV είναι ιογενής πάθηση η οποία οφείλεται στον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων. ΘΕΡΑΠΕΙΑ. Η θεραπεία γίνεται συνήθως με υπερπαλμικό Laser CO2. Με την χρήση τοπικού σκευάσματος ποδοφυλλίνης. Είναι πολύ σημαντικό η θεραπεία να γίνεται το συντομότερο διότι τα κονδυλώματα αναπτύσονται συνήθως με ταχείς ρυθμούς και μπορεί να μεταδοθούν και σε άλλα σημεία.
Ο έρπης των γεννητικών οργάνων εμφανίζεται με μικρές ερυθρές κυκλικές διαβρώσεις, οι οποίες παρουσιάζουν μικρές φουσκαλίτσες που, όταν σπάσουν με ελαφριά πίεση, τρέχει διαυγές υγρό. Η βλάβη είναι επώδυνη. Στη γυναίκα εντοπίζεται στο αιδοίο, τον κόλπο και τον τράχηλο της μήτρας. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι το 70 ως 80% των γυναικών που πάσχουν από καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, παρουσιάζουν στο αίμα τους υψηλό τίτλο αντισωμάτων στον ιό του έρπητα που σημαίνει ότι υπάρχει μεγάλη σχέση μεταξύ καρκίνου της μήτρας και έρπητα. ΕΞΑΠΛΩΣΗ – ΜΕΤΑΔΟΣΗ Κύρια αιτία της εξάπλωσης του έρπη των γεννητικών οργάνων είναι το αντισυλληπτικό χάπι. Γιατί οι γυναίκες δεν παίρνουν πια τα κλασικά μέτρα αντισύλληψης, όπως είναι: η χρήση του προφυλακτικού, τα αντισηπτικά διαλύματα και η χρήση των χημικών υποθέτων. Αντίθετα, οι ελεύθερες σχέσεις, τις οποίες έχουν, λόγω της χρήσης του αντισυλληπτικού, τους επιτρέπει αφενός μεν ποικίλες και ελεύθερες επικοινωνίες και αφετέρου να έρχονται σε άμεση επαφή με τους πάσχοντες από τον έρπη συντρόφους τους. ΠΡΟΣΟΧΗ Όταν γυναίκα που νοσεί από έρπη των γεννητικών οργάνων γεννήσει μπορεί κατά τον τοκετό να μεταδοθεί ο έρπης στο νεογνό και η πρόγνωση σ’ αυτή την περίπτωση για το νεογνό είναι πολύ βαριά. Τα 60% πεθαίνουν, ενώ το 20% παρουσιάζουν εγκεφαλικές βλάβες. Επίσης, σε άτομα με ανοσοκαταστολή, όπως άτομα που έχουν υποστεί μεταμόσχευση νεφρού, ο έρπης μπορεί να μεταδοθεί σε ολόκληρο το σώμα. Ο έρπης των γεννητικών οργάνων υποτροπιάζει σε ποσοστό 60% έως 70% διότι μετά την πρωτομόλυνση, η αρρώστια δεν εξαφανίζεται από το σώμα μας, αλλά παραμένει σ’ αυτό σε λανθάνουσα κατάσταση. Ο ιός εδράζεται στο μέρος που πρόκειται να εμφανισθεί αργότερα ή στα συμπαθητικά γάγγλια της περιοχής της προσβολής. Αυτή είναι και η αιτία που ο έρπης των γεννητικών οργάνων μπορεί να συνεχίζει να εμφανίζεται στον άρρωστο σε τακτά χρονικά διαστήματα. Όταν λοιπόν, ο έρπης μετά την πρώτη φορά που εμφανίστηκε έχει θεραπευθεί και ο άρρωστος νομίζει ότι έγινε καλά, ξαφνικά μπορεί να εμφανιστεί και πάλι. Αν και ο άρρωστος για λόγους προφύλαξης μπορεί στο μέλλον να μην είχε καμιά σεξουαλική επαφή, βλέπει, εντούτοις, τον έρπη να εμφανίζεται ξανά και ξανά. χωρίς καμιά συγκεκριμένη αιτία, που να προέρχεται από σεξουαλική επαφή. Για εύλογο λόγο, λοιπόν, προκαλείται στον άρρωστο μεγάλος πανικός και φόβος. Έχει μελετηθεί ότι ακόμα και στην περίπτωση που ο οργανισμός έχει αποκτήσει ισχυρή ανοσοβιολογική αντίδραση, και αυτό αποδεικνύεται από την παρουσία στο αίμα μεγάλης ποσότητας αντισωμάτων κατά του ιού, δυστυχώς, ούτε και αυτό είναι αρκετό για να εμποδίσει τον πολλαπλασιασμό του ιού και φυσικά τις συνεχείς υποτροπές του. Αυτό συμβαίνει, γιατί ο ιός βρίσκεται μέσα στον κυτταρικό πυρήνα κι έτσι δεν έρχεται σε επαφή με τα αντισώματα που κυκλοφορούν ώστε να μπορέσει να εξουδετερωθεί.
Η σύφιλη είναι πάθηση η οποία οφείλεται στο ωχρό τρεπόνημα και μεταδίδεται κατά την σεξουαλική επαφή. Ως νόσος η σύφιλη διακρίνεται σε πρώιμη και όψιμη έχοντας ώς διαχωριστικό όριο τα δύο πρώτα χρόνια. Η πρώιμη μορφή της σύφιλης είναι μεταδοτική και χαρακτηρίζεται ως πρώιμη διότι εμφανίζεται στην αρχική φάση της ασθένειας περιλαμβάνοντας την πρωτογενή,δευτερογενή και την πρώιμη λανθάνουσα σύφιλη. Η όψιμη σύφιλη χωρίζεται σε όψιμη λανθάνουσα και τριτογενή. ΠΡΩΤΟΓΕΝΗ ΣΥΦΙΛΗ : Αρχικά, λοιπόν, για να καταλάβει μερικά πράγματα ο αναγνώστης, θα περιγράψουμε την πρωτογενή σύφιλη. Το μικρόβιο μπαίνει στον οργανισμό με σεξουαλική επαφή. Μετά απο 3-4 εβδομάδες εμφανίζεται μια πληγούλα στα γεννητικά όργανα ή και καμιά φορά στο στόμα, τη γλώσσα, ή και σε κάποιο άλλο σημείο του σώματος. ΠΡΟΣΟΧΗ: Η πληγή μπορεί να μη εμφανισθεί αν έχουμε πάρει προηγουμένως αντιβιοτικά για κάποια άλλη αιτία. Έτσι μπορεί να περάσουμε στο δεύτερο στάδιο, χωρίς να πάρουμε είδηση. Η πληγή δεν πονάει και είναι σκληρή στο πιάσιμο. Γι’ αυτό, αν δούμε μια πληγή στα γεννητικά μας όργανα, επισκεπτόμαστε αμέσως τον ειδικό γιατρό. Επίσης, αυτή η πληγούλα, συνήθως, συνοδεύεται από ένα πρήξιμο από τη μια μεριά των αδένων, δίπλα στα γεννητικά μας όργανα, εκεί που λαϊκά τις λέμε «ελιές». Χαρακτηριστικό είναι ότι οι «ελιές» αυτές απλώς είναι πρησμένες, δεν είναι ούτε ερεθισμένες, ούτε πονάνε και συνήθως, μένουν πρησμένες ακόμη και όταν υποχωρεί η πληγούλα. ΔΕΥΤΕΡΟΓΕΝΗ ΣΥΦΙΛΗ Σ’ αυτή τη φάση πια το μικρόβιο, δηλαδή η «ωχρά σπειροχαίτη», όπως λέγεται έχει μπει στον οργανισμό. Έτσι, λοιπόν, μπορούμε να παρατηρήσουμε εκδηλώσεις από ολόκληρο τον οργανισμό. Εκείνο επίσης που έχει σημασία είναι ότι μπορούμε να ανιχνεύσουμε την αρρώστια στο αίμα. Πρέπει εδώ να προσεχτεί κάτι, μόνο μετά από 20- 25 μέρες από τη μέρα που βγήκε η πληγούλα μπορούμε να κάνουμε εξέταση στο αίμα και να βρούμε την αρρώστια. Πρέπει ακόμα να σημειωθεί ότι και στο πρώτο στάδιο όταν έχουμε την πληγούλα, πάλι μπορούμε να κάνουμε μία εξέταση τοπικά πάνω στην πληγή για να βρούμε το μικρόβιο. Πολλές φορές, όμως είναι πιθανό η εξέταση αυτή να βγει αρνητική, μολονότι έχουμε σύφιλη. Γι’ αυτό μόνο η εξέταση αίματος είναι εκείνη που σίγουρα θα μας δείξει τη διάγνωση.
Η βλεννόρροια είναι αφροδίσια νόσος μολυσματική, η οποία οφείλεται στο γονόκοκκο ή ναϊσέρια της γονόρροιας. Προσβάλλει τους βλεννογόνους των ανδρών και των γυναικών και τους ορογόνους θυλάκους. Η βλεννόρροια είναι συχνή αφροδίσια πάθηση. Το πιο συνηθισμένο μέρος όπου εντοπίζεται στον άνδρα είναι η ουρήθρα όπου και προκαλεί την οξεία ή χρόνια ουρηθρίτιδα. Στη γυναίκα κολλάει στην ουρήθρα ή τον τράχηλο της μήτρας και προκαλεί ουρηθρίτιδα και μητρίτιδα. ΟΞΥ ΣΤΑΔΙΟ ΒΛΕΝΝΟΡΡΟΙΑΣ: Η βλεννόρροια κάνει να εμφανισθεί από δύο έως έξι ημέρες. Ας περιγράψουμε πώς εμφανίζεται στον άνδρα πρώτα. Ο άνδρας αισθάνεται τσιμπήματα στην ουρήθρα του πέους και νιώθει πόνο και κάψιμο όταν ουρεί. Αργότερα από την ουρήθρα βγαίνει πύον χρώματος, κιτρινοπράσινο. Όταν έχει στύση πονάει και τα ούρα του είναι θολά. Τώρα εκείνο που είναι άξιο προσοχής και πρέπει να προσέξουμε είναι ότι και όταν αφήσουμε χωρίς θεραπεία την αρρώστια αυτά όλα τα συμπτώματα και η οξύτητα των συμπτωμάτων υποχωρούν. Ο πόνος γίνεται μαλακότερος ή εξαφανίζεται και το τρέξιμο του πύων από το στόμιο της ουρήθρας γίνεται ελάχιστο ή απλώς έχουμε μια μικρή πυώδη σταγόνα το πρωί. Εδώ πρέπει να προσέξουμε πάρα πολύ γιατί γίνονται τα μεγαλύτερα σφάλματα στην θεραπεία της βλεννόρροιας. Πολλοί ασθενείς χωρίς να συμβουλευτούν γιατρό νομίζουν βλέποντας αυτή την «βελτίωση» ότι έχουν γίνει καλά, και ότι ήταν κάποιος ερεθισμός περαστικός που έγινε καλά ή και ακόμα σε χειρότερη περίπτωση εντελώς τυχαία παίρνουν κάψουλες για κάποια άλλη αιτία. Ένα κρύωμα επί παραδείγματι, που συνέπεσε να έχουν την περίοδο που κόλλησαν βλεννόρροια, ή και με δική τους πρωτοβουλία πηγαίνουν στο φαρμακείο και παίρνουν μερικές κάψουλες πιστεύοντας ότι ήταν ένας απλός ερεθισμός στην ουρήθρα τους, με αποτέλεσμα τα ενοχλήματα να υποχωρήσουν εντελώς. Δυστυχώς όμως σ’ αυτές τις περιπτώσεις συμβαίνει το εντελώς αντίθετο. Ο γονόκοκκος, όπως είπαμε, στην αρχή προσβάλλει όλους τους βλεννογόνους του σώματος. Επομένως, δεν παραμένει εντοπισμένος στην ουρήθρα μόνο αλλά προχωρεί και προσβάλλει όλα τα γεννητικά όργανα. Στον άνδρα προχωρεί και προσβάλλει την επιδυδιμίτιδα η οποία πρήζεται, πονάει και φέρνει πυρετό. Μετά τη φλεγμονή που υποχωρεί φράζει ο σπερματικός πόρος και ο άνθρωπος γίνεται στείρος. Επίσης προσβάλλει τον προστάτη και προκαλεί τη βλεννορροιακή προστατίτιδα. Στη γυναίκα προσβάλλει το αιδοίο, τον κόλπο, την ουρήθρα και τη μήτρα. Ειδικότερα στη γυναίκα, επειδή στον κόλπο υπάρχουν υγρά, δεν γίνεται εύκολα φανερή και μπορεί να υπάρχει και να μη γίνεται αντιληπτή. Έτσι, χωρίς θεραπεία προχωρεί στα εξαρτήματα, προκαλεί γονοκοκκική σαλπιγγίτιδα ή ωοθηκήτιδα, με αποτέλεσμα την στείρωση. Επίσης, μπορεί να κολλήσει στον πρωκτό, μάτια και δέρμα και να προκαλέσει ακόμα και γονοκοκκική περιτονίδα ή και γονοκοκκική σηψαιμία. |